بخش 97 - بیان استمداد عارف از سرچشمه حیات ابدی و مستغنی شدن او از استمداد و اجتذاب از چشمه‌های ابهای بی‌وفا که علامه ذلک التجافی‌‌ عن دارالغرور که ادمی چون بر مددهای ان چشمه‌ها اعتماد کند در طلب چشمه باقی دایم سست شود کاری ز درون جان تو می‌باید کز عاریه‌ها تو را دری نگشاید یک چشمه اب از درون خانه به زان جویی که ان ز بیرون اید