غزل شمارهٔ ۲۵۰۱: گرم سیم و درم بودی مرا مونس چه کم بودی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۲: امیرِ دل همی ‌گوید تو را: گر تو دلی داری

غزل شمارهٔ ۲۵۰۳: چو سرمست منی ای جان ز خیر و شر چه اندیشی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۴: اگر زهر است اگر شکر چه شیرین است بی خویشی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۵: چو بی گه آمدی باری درآ مردانه ای ساقی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۶: مبارک باشد آن رو را بدیدن بامدادانی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۷: بیامد عید ای ساقی عنایت را نمی دانی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۸: مرا آن دلبر پنهان همی گوید به پنهانی

غزل شمارهٔ ۲۵۰۹: بر دیوانگان امروز آمد شاه پنهانی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۰: مرا پرسید آن سلطان به نرمی و سخن خایی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۱: به باغ و چشمه حیوان چرا این چشم نگشایی؟

غزل شمارهٔ ۲۵۱۲: رها کن ماجرا ای جان فروکن سر ز بالایی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۳: بیا ای عارفِ مُطرب، چه باشد گر ز خوش خویی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۴: درآمد در میان شهر آدم زفت سیلابی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۵: یکی گنجی پدید آمد در آن دکان زرکوبی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۶: اگر الطاف شمس الدین بدیده برفتادستی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۷: ز رنگ روی شمس الدین گرم خود بو و رنگستی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۸: اگر امروز دلدارم کند چون دوش بدمستی

غزل شمارهٔ ۲۵۱۹: غلام پاسبانانم که یارم پاسبانستی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۰: گر آبت بر جگر بودی دل تو پس چه کاره ستی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۱: اگر یار مرا از من غم و سودا نبایستی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۲: دل پردرد من امشب بنوشیده ست یک دردی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۳: دل آتش پرست من که در آتش چو گوگردی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۴: اگر آب و گل ما را چو جان و دل پری بودی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۵: اگر گل های رخسارش از آن گلشن بخندیدی

غزل شمارهٔ ۲۵۲۶: نکو بنگر به روی من نه آنم من که هر باری

غزل شمارهٔ ۲۵۲۷: بنامیزد نگویم من که تو آنی که هر باری

غزل شمارهٔ ۲۵۲۸: مروت نیست در سرها که اندازند دستاری

غزل شمارهٔ ۲۵۲۹: اَیا نزدیکِ جان و دل، چنین دوری روا داری؟

غزل شمارهٔ ۲۵۳۰: دلم همچون قلم آمد در انگشتان دلداری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۱: چو سرمست منی ای جان ز درد سر چه غم داری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۲: که افسون خواند در گوشَت که ابرو پر گره داری؟

غزل شمارهٔ ۲۵۳۳: برآ بر بام، ای عارف، بکن هر نیم‌شب زاری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۴: مها یک دم رعیت شو مرا شه دان و سالاری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۵: هر آن بیمار مسکین را که از حد رفت بیماری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۶: مثالِ بازِ رنجورم زمین بر، من ز بیماری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۷: مگر دانید با دلبر به حق صحبت و یاری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۸: حجاب از چشم بگشایی که سبحان الذی اسری

غزل شمارهٔ ۲۵۳۹: یکی طوطی مژده آور یکی مرغی خوش آوازی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۰: چو شیر و انگبین جانا، چه باشد گر درآمیزی؟

غزل شمارهٔ ۲۵۴۱: الا ای جان جان جان چو می بینی چه می پرسی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۲: بتاب ای ماه بر یارم بگو یارا اغا پوسی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۳: بیا ای شاه خودکامه نشین بر تخت خودکامی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۴: شنیدم کاشتری گم شد ز کردی در بیابانی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۵: مگر مستی نمی دانی که چون زنجیر جنبانی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۶: سحرگه گفتم آن مه را که ای من جسم و تو جانی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۷: شدم از دست یک باره ز دست عشق تا دانی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۸: تو استظهار آن داری که رو از ما بگردانی

غزل شمارهٔ ۲۵۴۹: چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۰: یکی دودی پدید آمد سحرگاهی به هامونی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۱: دلی یا دیده عقلی تو یا نور خدابینی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۲: کجا باشد دورویان را میانِ عاشقان جایی؟

غزل شمارهٔ ۲۵۵۳: کجا شد عهد و پیمانی که می‌کردی؟ نمی‌گویی؟

غزل شمارهٔ ۲۵۵۴: اگر بی من خوشی یارا به صد دامم چه می بندی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۵: چرا، چون ای حیاتِ جان درین عالم وطن داری

غزل شمارهٔ ۲۵۵۶: زهی چشم مرا حاصل شده آیین خون ریزی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۷: هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۸: الا ای نقش روحانی چرا از ما گریزانی

غزل شمارهٔ ۲۵۵۹: الا ای یوسف مصری از این دریای ظلمانی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۰: الا ای جان قدس آخر به سوی من نمی آیی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۱: مسلمانان مسلمانان مرا جانی است سودایی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۲: یکی فرهنگِ دیگر، نو، برآر ای اصلِ دانایی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۳: من پای همی کوبم ای جان و جهان دستی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۴: گر عشق بزد راهم ور عقل شد از مستی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۵: ای دوست ز شهر ما ناگه به سفر رفتی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۶: آورد طبیب جان یک طبله ره آوردی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۷: افتاد دل و جانم در فتنه طراری

غزل شمارهٔ ۲۵۶۸: یک حمله و یک حمله کآمد شب و تاریکی

غزل شمارهٔ ۲۵۶۹: آن زلف مسلسل را گر دام کنی حالی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۰: پنهان به میانِ ما می‌گردد سلطانی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۱: ای شاهِ مسلمانان، وی جانِ مسلمانی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۲: جانا به غریبستان چندین به چه می مانی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۳: در پرده خاک ای جان عیشی است به پنهانی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۴: از آتش ناپیدا دارم دل بریانی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۵: هر لحظه یکی صورت، می‌بینی و زادن نی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۶: ای خواجه سلام علیک از زحمت ما چونی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۷: همرنگ جماعت شو تا لذت جان بینی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۸: ای بود تو از کی نی وی ملک تو تا کی نی

غزل شمارهٔ ۲۵۷۹: با هر کی تو درسازی می دانک نیاسایی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۰: ای خیره نظر در جو پیش آ و بخور آبی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۱: ای سوخته یوسف در آتش یعقوبی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۲: خواهم که روم زینجا، پایم بگرفتَسْتی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۳: آمد مه ما مستی دستی فلکا دستی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۴: ماییم در این گوشه پنهان شده از مستی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۵: گر نرگس خون خوارش دربند امانستی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۶: گر هیچ نگارینم بر خلق عیانستی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۷: ای ساکن جان من آخر به کجا رفتی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۸: ای یار غلط کردی با یار دگر رفتی

غزل شمارهٔ ۲۵۸۹: نه چرخ زمرد را محبوس هوا کردی

غزل شمارهٔ ۲۵۹۰: ای پرده در پرده بنگر که چه ها کردی

غزل شمارهٔ ۲۵۹۱: ای پرده در پرده بنگر که چه ها کردی

غزل شمارهٔ ۲۵۹۲: ای صورت روحانی امروز چه آوردی

غزل شمارهٔ ۲۵۹۳: گر شمس و قمر خواهی نک شمس و قمر باری

غزل شمارهٔ ۲۵۹۴: از مرگ چه اندیشی، چون جانِ بقا داری؟

غزل شمارهٔ ۲۵۹۵: امشب پریان را من تا روز به دلداری

غزل شمارهٔ ۲۵۹۶: نظاره چه می آیی در حلقه بیداری

غزل شمارهٔ ۲۵۹۷: گر روی بگردانی تو پشت قوی داری

غزل شمارهٔ ۲۵۹۸: ای جان و جهان آخر از روی نکوکاری

غزل شمارهٔ ۲۵۹۹: ای بر سر بازارت صد خرقه به زناری

غزل شمارهٔ ۲۶۰۰: گفتم که بجست آن مه از خانه چو عیاری