غزل شمارهٔ ۲۰۰۱: دَم دِه و عشوه دِه ای دلبرِ سیمین بَرِ من

غزل شمارهٔ ۲۰۰۲: تو سبب سازی و داناییِ آن سلطان بین

غزل شمارهٔ ۲۰۰۳: همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن

غزل شمارهٔ ۲۰۰۴: شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان

غزل شمارهٔ ۲۰۰۵: چه نشستی دور چون بیگانگان

غزل شمارهٔ ۲۰۰۶: هر کجا که پا نهی ای جان من

غزل شمارهٔ ۲۰۰۷: شاه ما باری برای کاهلان

غزل شمارهٔ ۲۰۰۸: می بده ای ساقی آخرزمان

غزل شمارهٔ ۲۰۰۹: نک بهاران شد صلا ای لولیان

غزل شمارهٔ ۲۰۱۰: بشنو از دل نکته های بی سخن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۱: جانِ جانهایی تو، جان را برشکن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۲: ای دلارام من و ای دل شکن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۳: ساقیا برخیز و می در جام کن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۴: راز چون با من نگوید یار من

غزل شمارهٔ ۲۰۱۵: فقر را در خواب دیدم دوش من

غزل شمارهٔ ۲۰۱۶: جان من جان تو جانت جان من

غزل شمارهٔ ۲۰۱۷: آمد آمد در میان خوب ختن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۸: مرغ خانه با هما پر وا مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۱۹: ای ببرده دل تو قصد جان مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۲۰: ای خدا این وصل را هجران مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۲۱: صبحدم شد، زود برخیز، ای جوان

غزل شمارهٔ ۲۰۲۲: ای زیان و ای زیان و ای زیان

غزل شمارهٔ ۲۰۲۳: رو قرار از دل مستان بستان

غزل شمارهٔ ۲۰۲۴: مات خود را صنما مات مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۲۵: ای به انکار سوی ما نگران

غزل شمارهٔ ۲۰۲۶: به شکرخنده ببردی دل من

غزل شمارهٔ ۲۰۲۷: ای امتان باطل بر نان زنید بر نان

غزل شمارهٔ ۲۰۲۸: گرچه بسی نشستم در نار تا به گردن

غزل شمارهٔ ۲۰۲۹: ای مرغ آسمانی آمد گه پریدن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۰: گفتی مرا که چونی در روی ما نظر کن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۱: ای محو راه گشته از محو هم سفر کن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۲: من از کی باک دارم خاصه که یار با من

غزل شمارهٔ ۲۰۳۳: جانا نخست ما را مرد مدام گردان

غزل شمارهٔ ۲۰۳۴: ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران

غزل شمارهٔ ۲۰۳۵: آن خوب را طلب کن اندر میان حوران

غزل شمارهٔ ۲۰۳۶: امروز سرکشان را عشقت جلوه کردن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۷: چون جان تو می‌ستانی، چون شِکّرست مردن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۸: از زنگ لشکر آمد بر قلب لشکرش زن

غزل شمارهٔ ۲۰۳۹: رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۰: روز است ای دو دیده در روزنم نظر کن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۱: پروانه شد در آتش گفتا که همچنین کن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۲: ای سنگ دل تو جان را دریای پرگهر کن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۳: دیدی چه گفت بهمن؟ هیزم بنه چو خرمن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۴: جانا بیار باده و بختم بلند کن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۵: تو آب روشنی تو در این آب گل مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۶: مستی و عاشقی و جوانی و جنس این

غزل شمارهٔ ۲۰۴۷: می آیدم ز رنگ تو ای یار بوی آن

غزل شمارهٔ ۲۰۴۸: آن کیست ای خدای کز این دام خامشان

غزل شمارهٔ ۲۰۴۹: ای دم به دم مصور جان از درون تن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۰: جانا بیار باده و بختم تمام کن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۱: می بینمت که عزم جفا می کنی مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۲: ای آنک از میانه کران می کنی مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۳: با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین

غزل شمارهٔ ۲۰۵۴: بشنیده ام که عزم سفر می کنی مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۵: مست شدی عاقبت آمدی اندر میان

غزل شمارهٔ ۲۰۵۶: خواجه غلط کرده ای در روش یار من

غزل شمارهٔ ۲۰۵۷: یار شو و یار بین دل شو و دلدار بین

غزل شمارهٔ ۲۰۵۸: با رخ چون مشعله بر در ما کیست آن

غزل شمارهٔ ۲۰۵۹: گفت لبم ناگهان نام گُل و گُلسِتان

غزل شمارهٔ ۲۰۶۰: یک غزل آغاز کن بر صفت حاضران

غزل شمارهٔ ۲۰۶۱: بوسه بده خویش را ای صنم سیمتن

غزل شمارهٔ ۲۰۶۲: سیر نشد چشم و دل از نظر شاه من

غزل شمارهٔ ۲۰۶۳: ای رخ خندان تو مایه صد گلستان

غزل شمارهٔ ۲۰۶۴: باز فروریخت عشق از در و دیوار من

غزل شمارهٔ ۲۰۶۵: باز درآمد ز راه فتنه برانگیز من

غزل شمارهٔ ۲۰۶۶: باز برآمد ز کوه خسرو شیرین من

غزل شمارهٔ ۲۰۶۷: ای هوس عشق تو کرده جهان را زبون

غزل شمارهٔ ۲۰۶۸: بازشکستند خلق سلسله یا مسلمین

غزل شمارهٔ ۲۰۶۹: بیش مکن همچنان خانه درآ همچنین

غزل شمارهٔ ۲۰۷۰: یا تو ترش کرده رو مایه ده شکران

غزل شمارهٔ ۲۰۷۱: هر چه کنی تو کرده من دان

غزل شمارهٔ ۲۰۷۲: جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان

غزل شمارهٔ ۲۰۷۳: دلا تو شهد منه در دهان رنجوران

غزل شمارهٔ ۲۰۷۴: مکن مکن که روا نیست بی گنه کشتن

غزل شمارهٔ ۲۰۷۵: توی که بدرقه باشی گهی گهی رهزن

غزل شمارهٔ ۲۰۷۶: به جان تو که از این دلشده کرانه مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۷۷: به من نگر به دو رخسار زعفرانی من

غزل شمارهٔ ۲۰۷۸: چهار روز ببودم به پیش تو مهمان

غزل شمارهٔ ۲۰۷۹: مقام ناز نداری برو تو ناز مکن

غزل شمارهٔ ۲۰۸۰: چهار شعر بگفتم بگفت نی به از این

غزل شمارهٔ ۲۰۸۱: نعیم تو نه از آن است که سیر گردد جان

غزل شمارهٔ ۲۰۸۲: برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن

غزل شمارهٔ ۲۰۸۳: اگر سزای لب تو نبود گفته من

غزل شمارهٔ ۲۰۸۴: بیا بیا که ز هجرت نه عقل ماند نه دین

غزل شمارهٔ ۲۰۸۵: به صلح آمد آن ترک تند عربده کن

غزل شمارهٔ ۲۰۸۶: من کجا بودم عجب بی تو این چندین زمان

غزل شمارهٔ ۲۰۸۷: بگویم مثالی از این عشق سوزان

غزل شمارهٔ ۲۰۸۸: ببردی دلم را بدادی به زاغان

غزل شمارهٔ ۲۰۸۹: تَنَت زین جهان است و دل زان جهان

غزل شمارهٔ ۲۰۹۰: به پیش آر سغراق گلگون من

غزل شمارهٔ ۲۰۹۱: ای هفت دریا گوهر عطا کن

غزل شمارهٔ ۲۰۹۲: آن دلبر من آمد بر من

غزل شمارهٔ ۲۰۹۳: تازه شد از او باغ و بر من

غزل شمارهٔ ۲۰۹۴: یک قوصره پر دارم ز سخن

غزل شمارهٔ ۲۰۹۵: با من صنما دل یک دله کن

غزل شمارهٔ ۲۰۹۶: گر تنگ بدی این سینه من

غزل شمارهٔ ۲۰۹۷: چون دل جانا بنشین بنشین

غزل شمارهٔ ۲۰۹۸: شب محنت که بد طبیب و تو افکار یاد کن

غزل شمارهٔ ۲۰۹۹: چند نَظّاره جهان کردن؟

غزل شمارهٔ ۲۱۰۰: چند بوسه وظیفه تعیین کن